Καλλιτεχνικό Ψευδώνυμο του Διονύση Μυτιληναίου.
Γεννήθηκε στη Μεσσήνη. Σπούδασε στην Αθήνα, στη Σχολή Θεάτρου του Σωκράτη Καραντινού και το Μορφωτικό Σύλλογο Αθήναιον. Παράλληλα, φοίτησε στην Πάντειο και τη Δραματική Σχολή R.A.D.A., στο Λονδίνο.
Πρωτοπαρουσιάστηκε στο Θέατρο Κοτοπούλη το 1954 και από τότε, μέχρι το 1967,έπαιξε σε όλα, σχεδόν, τα Αθηναϊκά θέατρα.
Ιδρυτικό στέλεχος της πρωτοποριακής κίνησης "Δωδέκατη Αυλαία" και του πρώτου Εταιρικού Θιάσου του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών (Σ.Ε.Η.) "Άρμα Θεάτρου".
Διετέλεσε Γενικός Γραμματέας του Σ.Ε.Η.(1965-67) .
Αυτοεξόριστος στο Λονδίνο (1967-70), εκπρόσωπος του εργατικού Π.Α.Μ., στην Ευρώπη, μέλος της αντιδικτατορικής κίνησης "Committee Against Diktatorship" και επίτιμο μέλος του Σωματείου Βρετανών Ηθοποιών μέχρι και σήμερα.
Το 1970 επιστρέφοντας στην Ελλάδα, συνελήφθη από τη χούντα, αφέθηκε ελεύθερος με την αμνηστία και αμέσως δημιούργησε με τη σύζυγό του Έλλη Φωτίου, το "Σύγχρονο Ελληνικό Θέατρο".
Έκτοτε παρουσίασαν, στο Θέατρο ΑΛΦΑ, πάνω από 40 θεατρικά έργα, του ελληνικού και του διεθνούς ρεπερτορίου.
Γεννήθηκε στον Πειραιά. Τέλειωσε το Γυμνάσιο Πειραιά και σπούδασε στη
Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου όπου και αποφοίτησε το 1962.
Από πολύ νωρίς συμμετείχε σε πολλά έργα, στις αθηναϊκές σκηνές και σε πολλές κινηματογραφικές παραγωγές, όπου και διακρίθηκε.
ΠΡΟΔΟΣΙΑ ( Συμμετοχή και διάκριση στο Φεστιβάλ Καννών)
Ο ΦΟΒΟΣ ( Συμμετοχή στο Φεστιβάλ Βερολίνου & Μόσχας)
Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ( Πρώτο Βραβείο Γυναικείου Ρόλου, στο Φεστιβάλ Θεσ/νίκης)
Ο ΔΙΧΑΣΜΟΣ, Η ΕΒΔΟΜΗ ΜΕΡΑ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ,
ΜΙΑΣ ΠΕΝΤΑΡΑΣ ΝΙΑΤΑ, ΗΛΕΚΤΡΑ κ.α.
Σταθμός στη θεατρική της πορεία υπήρξε το θεατρικό έργο του Γεράσιμου Σταύρου «Καληνύχτα Μαργαρίτα» (βασισμένο στο διήγημα του Δημήτρη Χατζή), που παρουσιάστηκε το 1967 από το «Ελληνικό Λαϊκό Θέατρο» του Μάνου Κατράκη.
Η δικτατορία του '67 διέκοψε το έργο και η ίδια μαζί με το σύζυγό της Στέφανο Ληναίο, αυτοεξορίστηκαν αμέσως στο Λονδίνο μέχρι και το 1970.
Περιόδευσαν σε πολλά Πανεπιστήμια της Αγγλίας παρουσιάζοντας ένα πρόγραμμα με τίτλο :
« Η Ελληνική Ποίηση για την Ελευθερία, από τον Όμηρο μέχρι το Σεφέρη και το Ρίτσο».